Over atelier Moi Mi
Artikel in de Kloosterhaarder, december 2015
Atelier Moi Mi is officieel van start gegaan in januari 2008 vanuit Oostwold. (Noord-oost Groningen).
Dit was het moment waarop ik definief besloot van mijn creatieve bezigheden officieel mijn werk te maken.
Maar dat had natuurlijk een hele aanloopgeschiedenis.
Na de opleiding MDGO Mode en Kleding te hebben afgerond heb ik ruim 4,5 jaar bij Van Dam modestoffen gewerkt. Ook al vond ik de stoffen heerlijk om in te werken. Ging ik toch rondkijken naar wat anders. Ik wilde graag doorgroeien naar een baan met wat meer verantwoordelijkheden en bovendien wilde ik graag meer echt aan het naaien en patroontekenen.
Ik vond een baantje als thuiswerkster bij Liele Line een boetiekje in Dordrecht. Hier kon ik heel goed mijn ei in kwijt en de meest originele en exentrieke creaties heb ik daar gemaakt van zeer uiteenlopende materialen. Toen bleek opnieuw (wat in de opleiding ook al naar voren kwam) dat het patroontekenen mijn kracht was… Ondertussen was ik inmiddels getrouwd en kwamen de kinderen, dus dat thuiswerken was ook wel praktisch.
In de loop der jaren verschoof het werk bij Lielé steeds mee in de richting van de bruidsmode en ik miste het contact me de bruiden zelf. Hierdoor onstond het idee om een eigen bruidsboutique aan huis te starten. In de aanloopfase daarvan heb ik toen al een aantal bruiden gedaan. Ik had een goede groothandel voor de materialen, woonde op een geschikte locatie en had al een naam bedacht (“Chez moi”). Maar toen het puntje bij paaltje kwam, greep de angst me aan. “Stel nou dat een jurk mislukt, dan verziek ik de trouwdag van een ander…..” En door die angst (achteraf was ik gewoon nog wat te jong) heb ik het hele plan laten varen en ben ik een hele andere kant opgegaan.
En vond uiteindelijk een baan als jongerenwerker in Delft, bij jongerencafé Entrée.
Na onze verhuizing naar Noord-oost Groningen moest ik opnieuw iets vinden dat me uitdaging gaf. Het meest praktisch was om weer vanuit huis te werken (wij woonden toen in een extreem groot huis) en zodoende kroop ik weer achter de naaimachine.
Aanvankelijk waren het allerlei creatieve verkleedartikelen, maar al gauw kwam de bruidsmode weer om de hoek. En in korte tijd had ik zoveel werk dat ik besloot mijn atelier te openen onder de naam “Moi Mi”.
Moi = het groningse woord voor hoi (en ik hierin ook nog de link naar het oude “ chez moi”) en Mi = de versimpelde afkorting van mijn naam Emm-ie.
Onze verhuizing naar het overijsselse Kloosterhaar gaf mijn atelier een flinke groeispurt en intussen werk ik voor verschillende bruidszaken en heb ik ook nog steeds af en toe uitdagende creatieve klussen op het gebied van verkleedkleding.
Op dit moment :
Ook al loopt mijn atelier zodanig dat ik daar veel werk van heb, de combinatie van mijn liefde en kennis van stoffen en het feit dat er hier in de regio (nagenoeg) niets meer is aan stoffenwinkels, heeft er toe geleid dat ik de stoffen er bij ben gaan doen.
Daarbij komt dat ik met mijn bedrijf een leer/werkervaringsplaats wil zijn om zo het vak door te geven. De combinatie met stoffenverkoop en atelier biedt hiervoor de beste kansen.
Toekomstplannen:
De volgende stap is om een winkelpand te betrekken. Ik ben ervan overtuigd dat juist de combinatie van atelier met een winkel veel beter is als werkervaringsplek. Want als mensen werkervaring opdoen in de verkoop van stoffen met daarbij stoffenkennis, zijn de kansen op de arbeidsmarkt veel groter.
Als dit zou kunnen zou ik daarbij ook graag ruimte hebben voor een creatief inloophuis, waar mensen lekker tijdens het creatief bezig zijn anderen kunnen ontmoeten.
Deze mix verbindt mijn huidige werk met mijn werkervaring als jongerenwerker.
En kan ik als bedrijf sociaal maatschappelijk verantwoord bezig zijn. In die context wil ik juist ook diegene die wat minder kansen hebben de ruimte wil bieden....
Het is dan ook mijn wens door te groeien als Social Enterprise
(voor meer informatie over Social entreprises klik hier) om zo voor diverse mensen een tussenstation te zijn in hun arbeidsproces en creativiteit in te kunnen zetten als middel voor zelfontplooiing.
Om zo er te kunnen zijn voor de ander!
Emmie van de Griend